Zo op het eerste gezicht vind ik dit een beetje een rare zonde. Waarom is woede zo verkeerd? Ik ben regelmatig woedend. Als ik hoor over de zoveelste raketaanslag op Oekraïne, dan ben ik woedend op Poetin. Als er vluchtelingen verdrinken dan ben ik woedend op mensensmokkelaars. Maar ook op politici die vluchtelingen ontmenselijken. Of, dichterbij huis, als een Statenlid in verkiezingstijd zegt: “Ik vind tradities belangrijker dan het milieu”, en paasvuren door laat gaan, terwijl de natuur ernaast wegkwijnt.
Honger, mishandeling, leed, misbruik, enz… Allemaal redenen om elke dag woedend te zijn. En dat mag toch? God wil dat toch niet, al dat onrecht?
Bij bestudering van dit onderwerp leer ik dat er een verschil is tussen boosheid en woede. Boosheid is wat ik hiervoor beschreef. Woede is zo erg boos zijn, dat je alles uit het oog verlies. Je hele lichaam en geest raken bezeten van de boosheid. Alle redelijkheid verdwijnt en ervoor in de plaats komen haat en wraak.
Ik word daar even helemaal stil van. En in die stilte voel ik dat ook deze zonde de relatie met de ander in de weg staat. Dat wordt nog extra scherp als ik lees dat het tegenovergestelde van woede, zachtmoedigheid, is. Iemand die zachtmoedig is, is vergevingsgezind en niet uit op wraak.
Echt woedend ben ik misschien niet zo snel, maar ik weet wel wat er met me gebeurt, als iemand niet naar me luistert. Of als iemand het niet met mij eens is en daar ‘stomme’ argumenten voor heeft. Of als ik het lastig vind om met iemand samen te werken. Of als iemand gewoon simpelweg andere prioriteiten heeft dan ik. Dan wordt mijn hart hard, dan poppen er oordelen op in mijn hoofd en is zachtmoedigheid ver te zoeken.
Ik lees: “voor zachtmoedigheid is echt kracht en moed nodig”. Inderdaad, het vraagt dat je jouw gevoelens van onrecht aan de kant kunt zetten en je hart kunt openstellen voor die ander. Of dat nog gaat werken bij Poetin, ik weet het niet. Ik bid dat hij in zijn omgeving zachtmoedige mensen mag krijgen, die de moed hebben om door zijn woede heen te werken.
Één ding weet ik wel. Dit kan ik alleen door Jezus. Hij zette echt het onrecht dat Hem is aangedaan opzij, en zet elke dat z’n hart weer open om naar mij te luisteren. Wat een Kracht!
Groet
Brenda